این دژ هفدهم خرداد سال 1335 با شماره 1237 ثبت ملی شده است.

این قلعه که با نام قلات شاه ( قه لاتی شای ) نیز خوانده می شود در ۱۲۰ کیلومتری جنوب غربی شهر مهاباد , در مسیر جاده مهاباد – سردشت و کنار روستای داغه واقع است . صخره بالای کوه , که با توجه به برآمدگیهای آن پی ریزی شده , ۸۰ متر ارتفاع دارد و صعود به بالای آن تنها از یک راه ( جبهه غربی ) امکان پذیر ایت . موقعیت قلات شاه توان نفوذ را از دشمنان ساکن قلعه سلب و حصار طبیعی اطراف دژ امکان دفاع از تأسیسات داخلی را بیشتر می کرده است . داخل محوطه علاوه بر واحدهای مسکونی , آب انباره های متعددی دیده می شود که در سنگ کنده شده و این تأسیسات صرفاً به منظور ذخیره آب در نخستین فصل های سال بوده است . در حال حاضر قسمت اعظم ساختمان ها فروریخته ,اما پی های سنگی دو رشته ساختمان مشخص است : الف: راهروی به درازای ۵/۱۸ متر که به ۱۰ اتاق ۳ در ۵/۵ متر راه دارد . ب : راهروی به شکل T و به طول ۵/۱۷ متر که مشتمل بر ۹ اتاق است . ساختمانهای مورد بحث منحصراً با سنگ لاشه ساخته شده و در بعضی قسمتها بدون ملاط است . بررسیهای باستان شناختی در محوطه , تعلق آن را به هزاره اول قوم نشان می دهد . قلات شاه از محوطه هایی است که اهمیت جایگاه آن با درک تناسبات مادی – مانایی – اورارتویی – آشوری در هزاره اول ق.م بیشتر قابل فهم است.